Keitai


Zo, ik heb een telefoon! Dinsdagavond ben ik alleen naar een telefoonshop gefietst, een telefoon en abonnement uitgezocht, naar de Japanse aanwijzingen van de verkoopster geluisterd en de helft begrepen en een contract getekend. Bijna. Ik dacht dat ik alles geregeld had. Ik was bij wijze van uitzondering een keer niet mijn hanko (handtekeningstempel) of mijn paspoort vergeten. Deze keer was het mijn telefoonnummer :( Achteraf gezien was het maar goed ook trouwens, want ik snapte er eigenlijk helemaal niks van. Het is zo mogelijk nog ingewikkelder dan in Nederland om hier een telefoon te kopen. Er zijn net als in Nederland duizend verschillende abonnementen, telefoons en kortingspakketen en speciale acties en weet ik veel wat nog meer. Twee dagen daarna heb ik samen met Hiroki, Liou en Jason een tweede poging ondernomen. Toen bleek eigenlijk pas dat ik er de eerste keer helemaal niks van snapte.. Hiroki is trouwens een gave Japanse gast die een jaartje in Canade gestudeerd en gewerkt heeft, dus hij kan behoorlijk goed Engels. Hij zei later trouwens tegen mij dat hij zelf niet eens goed begrijpt hoe het telefoonsysteem werkt in Japan :O Ze werken hier met een soort creditsysteem waar je een bepaald aantal belminuten krijgt voor een bepaald aantal yen. Tot zover is het nog wel te begrijpen. Het probleem is alleen dat ze die belminuten dus ook yen noemen... Je krijgt dus voor een abonnement van a yen b yen aan gratis belminuten per maand. Na een tijdje begon ik het eindelijk een beetje door te krijgen, en ik had een mooie telefoon uitgekozen die je gratis kon krijgen bij het abonnement, maar toen bleek dat je die telefoon alleen gratis kon
krijgen als je het volledige optiepakket neemt wat je twee keer zoveel per maand kost.. Het systeem lijkt verdacht veel op dat van Nederland als je het eenmaal doorhebt. Naja, goedkopere telefoon uitgekozen, op 1 na goedkoopste maandabonnement en ik kan eindelijk bellen! Ik hoop alleen dat mijn creditcard bruikbaar is in Japan, want dat heb ik nog niet uitgeprobeerd tot nu toe. Als mijn CC het niet doet zullen ze het wel via de telefoon vertellen, en daar versta ik nog weinig van tot nu toe. Ik ben tot nu toe 3 keer gebeld door Japanners, waarvan 2 keer verkeerd verbonden. De 3e keer was het iemand die mij iets in het Japans probeerde uit te leggen, waarna ik zei dat ik Japans niet goed kon verstaan en vroeg of ze Engels kon praten. Haar reactie was: gomenasai (sorry), klik, automatisch bericht: "we currently have no English speaking operators available, we will call you again". Makkelijk.

Iedereen is hier een stereotype. We hadden het er laatst met zijn allen over, en je kan gelijk aan iemand zijn uiterlijk herkennen van welk land hij komt. Neem Guillaume bijvoorbeeld. Als je hem ziet dan weet je gewoon dat hij uit Frankrijk komt. En als je het niet zeker weet dan weet je het wel nadat je met ze hebt gesproken. Zoals Stefan bijvoorbeeld (Duitser), die een enorm Allo Allo accent heeft (no offense, Stefan ;) Wat dat betreft zijn de Nederlanders iets beter af omdat Nederland zo'n klein landje is dat niemand het kent..

We zijn zo langzamerhand een beetje aan het plannen voor de kerstvakantie (voor zover je dat een vakantie kan noemen hier in Japan, want je krijgt nog niet eens een hele week vrij). Jose, Aaron, ik en misschien nog meer anderen zijn van plan om een week naar Osaka en Kyoto te gaan in het begin van januari. Ik heb er wel zin in :) maar eerst moeten we een beetje een reisplan maken en kijken of we een hotel kunnen krijgen daar, want dat schijnt nogal duur te zijn tijdens de vakantieweek.. More to come :)

Keitai: mobiele telefoon
Denwa: telefoon
Denwa bango: telefoonnummer

Posted in Uncategorized

Submit comment






After approval your comment will be visible publicly. Your email will never be visible publicly.