Kyoto dag 6: Wakayama

Foto's
http://imgupload.jeffjuh.nl/rv/Web0107/

Placemarks
http:///placemarks/Kyoto_6.kmz

Wakayama
http://www.infocreate.co.jp/hometown/wakayama/midoko-e.html

Zo, gelukkig weer een dagje weg uit dat lelijke Osaka en ons crappy hotel. We zijn 's morgens vroeg met de train naar Wakayama gegaan, een stadje dat ten zuidwesten aan de kust van Kansai ligt, net voorbij het Kansai International vliegveld (dat trouwens gebouwd is op een door mensen gemaakt eiland langs de kust). De treinreis voorspelde qua weer niet veel goeds: kijkend uit het rechterraam was het pikkedonker en zwaarbewolkt, en uit het linkerraam was er haast geen wolkje te zien, alleen maar een helderblauwe lucht. De treinroute bracht ons door een wat rustiger gebied met een klein beetje bergen en veel natuur. Helaas was bij onze aankomst in Wakayama alleen de donkere lucht overgebleven..

Omdat we van plan waren om veel dingen te zien in Wakayama hadden we gepland om fietsen te huren. Hiervoor moesten we eerst de toeristeninfopost zien op te sporen, waarna een hele vriendelijke dame zelfs met ons meeliep om te laten zien waar we fietsen konden huren. De fietsen waren -in tegenstelling tot de fietsen die we huurden in Kyoto- erg goed, goedkoop en er was niet eens borg nodig.

De eerste bestemming was het kasteel van Wakayama. De route bleek niet al te moeilijk. Wakayama geeft niet echt de indruk dat het een Japanse stad is. Er zijn niet al te veel conbini's (en ook niet al te veel mensen trouwens, vandaag), de straten zien er op de 1 of andere manier anders uit dan andere Japanse steden en het deed me een klein beetje meer denken aan een Amerikaanse stad. Het kasteel zelf had een klein park eromheen met daarin een kleine dierentuin. We hebben dus even aapjes gekeken, letterlijk. Jose voerde de aapjes met wat pringles. Niks mis mee, maar het waren wel de super spicy pringles :O Het viel blijkbaar mee, want de aapjes waren er erg blij mee. Totdat we stopten met voeren, toen werden ze een beetje chagrijnig..

Het kasteel zelf was mooi. Maar ja, we zijn al naar Himeji geweest en grotere en indrukwekkendere kastelen dan Himeji zal je niet veel tegenkomen in Japan. Het kasteel in Wakayama was zonder twijfel een stuk mooier dan dat van Osaka. Ook hier was het weer erg rustig trouwens. Japanners zijn zeker weer te druk met werken.

De volgende stop was een tuin in de buurt van de kust genaamd Yosuien, dat heel mooi was volgens Jose's gids. Jose leidde ons zonder problemen in de goede richting en we arriveerden in een prachtige tuin (park eigenlijk, maar Japanners noemen een betonnen plaats midden in de stad eerder een park dan een plek met veel natuur, dat meestal tuin wordt genoemd). Er was verder helemaal niemand, terwijl het toch een zaterdag was en de meeste mensen vrij zouden moeten zijn. We hadden het hele park dus voor ons alleen, en dat is een stuk leuker dan als er duizend toeristen rondlopen. (Side note: dit stuk heb ik in de trein terug naar Osaka in mijn kladblok geschreven en mijn brakke handschrift is normaal gesproken al haast niet terug te lezen, zelfs niet door mezelf, maar dit is nog lastiger omdat de trein de hele tijd heen en weer schokte..)

Daarna door naar Bandoko, een tuin/park op het uiteinde van een rots uitkijkend op drie kleine eilandjes vlak voor de kust. Het klinkt en lijkt als een plek dat je in een film zou kunnen zien, en in het echt was nog 1000 keer mooier. Deze plek heeft verreweg de meeste indruk op mij gemaakt, alhoewel het kasteel van Himeji een goede tweede was. Het tijdstip waarop wij er aankwamen was perfect. De donkere wolken waren net weggetrokken en we hadden een mooie blauwe lucht. Er was wederom niemand te zien, dus we hadden misschien wel het mooiste plekje van heel Kansai voor ons alleen. Deze plek vind ik echt 1 van de mooiste plekken die ik in mijn leven gezien heb (alhoewel ik moet toegeven dat ik tot nu toe heel weinig van de wereld gezien heb). Dit is zo'n plek die je in het echt moet zien, want de foto's laten gewoon niet alles zien. Dat is meteen ook een goede reden om hier terug te komen in de lente, want dan moet deze plek nog veel mooier zijn dan op deze koude winterdag. Even nadat we weggingen van deze plek kwamen de donkere wolken weer terug.

Maar in mijn enthousiasme ben ik vergeten te vertellen waar we geweest zijn tussen de tuinen van Yosuien en Bandoko. De weg naar Bandoko toe was ook erg interresant, omdat de route ons helemaal langs de kust bracht, die op sommige plekken behoorlijk heuvelachtig is. We hebben een tussenstop gemaakt bij 1 of ander verlaten openluchtzwembad halverwege een redelijk hoge heuvel. Daarvandaan zijn we te voet de heuvel opgelopen, waar een uitkijkpost bleek te zijn waarvandaan je heel mooi over de kustlijn en de stad kon kijken. Ik merk dat ik het woord 'mooi' erg vaak gebruik vandaag :D De Himeji-dag en vandaag waren zeker de mooiste dagen van deze trip.

Na Bandoko zijn we doorgefietst naar een tempel met de naam Kimiidera. Kimiidera lag een behoorlijk eindje verder dan Bandoko en de route bracht ons wederom langs de heuvelachtige kust. Dat bleek dus een flink zware fietsrit op een huurfiets met maar 1 versnelling. Tot overmaat van ramp was de lucht een stuk donkerder geworden nadat we van Bandoko weg zijn gegaan, en halverwege sloeg het weer compleet om en belandden we opeens in een combinatie van zware regen en een sneeuwstorm :O We hebben even 10 minuten geschuild bij een overdekte parkeerplaats voor een Japans huis, maar toen waren we eigenlijk al kletsnat geregend en gesneeuwd. Ik denk niet dat we ons 100% fit voelen morgen.. Gelukkig was de sneeuwstorm na tien minuten compleet voorbij en kwam er weer een blauwe lucht aan.

De fietstocht langs de kust was wederom heel mooi. De kustlijn en het water geeft het geheel een mediterrane indruk, ook al ligt de temperatuur rond het vriespunt. Ik ben nog steeds niet goed ik klimmen trouwens, op de fiets of lopend. Mijn benen gaan gewoon snel pijn doen en ik raak buiten adem. Naja, ik doe er nu tenminste een beetje aan. Desondanks was het een plezierig fietstochtje en ik heb een heleboel mooie foto's gemaakt. Ik verbaasde me er overigens weer over dat we haast geen Japanners tegenkwamen.

Aangekomen bij Kimiidera waren alle donkere wolken weer weg en was er weer een compleet helder blauwe lucht. Elke tempel in Japan heeft wel iets unieks, en bij Kimiidera is het dat je een teringeind de trap op moet lopen voordat je er bent. De toegangsprijs was maar 10 yen dus dat maakte een hoop goed. Kimiidera was gesitueerd aan de bergrand, een prachtig groene plek die heerlijk fris leek en rook na de regenbui. Voor de terugweg naar het station konden we gelukkig een route via een rechte weg zonder heuvels nemen, want we waren alledrie redelijk bekaf, nat en bezweet.

Voor de avond zijn eerst even snel teruggegaan naar het hellhotel en daarna zijn we naar exact hetzelfde ramen-restaurant gegaan als gisteren, 1 van de weinige positieve uitschieters van Osaka. De hele wijk Dotonburi is trouwens gezellig, redelijk druk en niet al te 'sloppy' zoals de rest van Osaka. We hebben nog even rondgewandeld in Dotonburi, waarbij we het smerigste kanaal ter wereld hebben gevonden. Volgens de gids tenminste, want volgens mij zien de kanalen er in Nederland viezer uit. Vanavond de laatste nacht in Okaka, dan terug naar Nagoya en dan terug naar huis :)

Posted in Uncategorized

Submit comment






After approval your comment will be visible publicly. Your email will never be visible publicly.