The colorful wolf

Waar moet ik beginnen? Ik zit inmiddels vol in de verhuispret, maar ik kan het vanavond rustig aan doen. Ik was eigenlijk van plan om wat zooi enzo te kopen voor mijn kamer, maar het begint opeens keihard te sneeuwen, terwijl het de hele dag helder was..

Maar goed, ik hoorde donderdag dus dat ik dit weekend al kon verhuizen, terwijl het eigenlijk gepland was voor het weekend na de skitrip, dus over drie weken. Gevolg: op het laatste moment alles regelen :O Donderdag heb ik Takako, de 'regeltante' (maar dan jong en niet lelijk ;D), gevraagd of ze de telefoonmaatschappij en de internetprovider kon bellen om mijn adres te wijzigen. Internet bleek geen probleem te zijn om over te zetten, maar om de 1 of andere vage reden mag Takako niet mijn telefoon-adres wijzigen, dat moet ik zelf doen in persoon. Het stomme is het volgende: dat gaat dus allemaal telefonisch.. Ze kunnen dus totaal niet controleren of het wel echt degene is van wie de telefoonaccount is die belt. Naja, ze kunnen blijkbaar nog wel onderscheid maken tussen een Japanse vrouwenstem en een Nederlandse mannenstem, dus compleet achterlijk zijn ze (net) niet.

Dat gesprek was fijn trouwens: ik werd verbonden met een Engelse operator, maar die wist zelf nergens wat vanaf dus die was verbonden met een andere Japanner, die ook weer verbonden was met mij in een driewegsgesprek. Wat een gedoe allemaal zeg.. Het postadres veranderen was een stuk makkelijk, want je kan gewoon een verhuisbericht afleveren op het postkantoor. Had ik al verteld hoe je hier je telefoonrekening betaald? Je krijgt de rekening thuisgestuurd, en die kan je dan meenemen naar een conbini, supermarkt of postkantoor en dan kan je daar met contant geld betalen. Wederom Wazig Systeem (WWS).

Zoveel werk heb ik vrijdag niet gedaan trouwens, want ik moet ook nog een bed kopen :O Ik wil geen tweedehands bedzooi hebben, dus dan kan je of een nieuw bed kopen in Atsugi bij de lokale dure warenhuizen, of je kan het bestellen via internet. Ik heb Pedro, de Portugees die ook in vaste dienst bij de VIP is, heeft ook dezelfde route gevolgd als ik, dus eerst een kamer in het youth heim en dan zelf een kamer zoeken, gevraagd waar hij zijn bed gekocht had, en hij liet me een website zien (in het Japans :O) met een boel goed uitziende bedden. Ik had eigenlijk ook geen zin om verder te zoeken, dus ik heb het bed uitgezocht dat mij geschikt leek, waarna ik lakens en dekens etc. wilde kopen. Da's vrij lastig in het Japans. Vandaar dat ik de hulp heb ingeroepen van Hiroki, een gave Japanse gast die een tijdje in Canada heeft gewoond. Met zijn hulp heb ik een boel dingen gevonden, maar die waren allemaal duur :x dus dekbed enzo koop ik wel hier in Atsugi. Random Japans taalfeitje: als je iemand echt wilt bedanken zeg je 'arigatou' (gewoon) of 'arigatou gozaimasu' (beleefd). Jongeren hebben nog een andere manier, namelijk 'san kyuu', afgeleid van thank you in het Engels. San kyuu zijn trouwens ook de cijfers drie en negen. 39 Hiroki!

Vrijdagavond was er het welkomstfeestje voor de nieuwe Duitser: Dominique Zorn. Klinkt als een naam uit een computerspel of uit een slechte science fictionserie :D Dominique is iemand die van keiharde muziek houdt, een paardestaart heeft, wijde broek aan, spijkerkleding etc. Ik geloof dat de drie Duitsers die we hier nu hebben samen alle soorten verschillende Duitsers samenvatten. En ze zijn alledrie bierverslaafd, natuurlijk :) Dominique is wel een aardige gast, en ook behoorlijk slim volgens mij. Welkomstfeestje vrijdag dus, een beetje eten en... nomihodai! Dat wil zeggen dat je zoveel mag drinken als je wilt zonder dat het extra geld kost, en daar maakte iedereen dan ook dankbaar gebruik van. En ik ook deze keer trouwens. Het is in ieder geval de eerste keer dat ik behoorlijk aangeschoten was en een beetje duizelig toen we weggingen. De fietsttocht terug was erg fijn :O maar ik heb het overleefd, somehow. Ik heb alleen wel mijn vinger ergens aan opengehaald en ik heb geen flauw idee hoe en wanneer dat gebeurd is :X

Vandaag (zaterdag) kwam de makelaar mij de sleutel brengen van mijn nieuwe kamer. Waku waku! Waku waku zeg je als je ergens.. excited over bent, voorbeeld: 'we gaan naar het pretpark, waku waku!', 'ik krijg 1000 euro, waku waku!', 'ken je die oude tv-quiz? waku waku!'. Vanmiddag kon ik eindelijk eens rustig in mijn nieuwe kamer kijken om te zien wat er allemaal gekocht moest worden. Dat bleek simpel te zijn: alles.. Er is echt helemaal niks in de kamer. Geen gasfornuis, geen lamp, geen gordijnen etc. etc. Dus ik mag binnenkort lampen en gordijnen gaan kopen, waku waku.. :X

Ik heb me eerst maar gericht op de grote en belangrijke spullen, zoals koelkast, kleerkast, bureau, stoel etc. Van mijn vorige fietstochtjes wist ik nog twee tweedehands-winkels te vinden die allerlei meubels hadden. De koelkast was makkelijk, ik heb de goedkoopste gekozen die nog redelijk groot was, voor 14000 yen (iets minder dan 100 euro). Met bezorgkosten werd dat 15000 yen, en een half uur later had ik een koelkast in mijn nieuwe kamer. En verder niks. Toen ben ik naar de andere 2ehands winkel gegaan om wat andere spullen te kopen, maar zij hadden niet echt dingen die ik geschikt vond voor mijn kamer (en mijn portemonnee). uiteindelijk heb ik daar een klerenkast gekocht en een bureaustoel die een stuk relaxter is dan die in mijn oude kamer. Bureau's hadden ze niet, alleen maar grote dure houten tafels :( die spullen zouden ze vandaag om 6 uur bezorgen, maar ik kreeg net een telefoontje dat dat niet gaat lukken omdat het opeens keihard is geen sneeuwen :O We hebben afgesproken dat ze morgen langskomen. Net als de airco-installateur trouwens. En dat is hard nodig, want het is echt vrieskoud in die kamer nu. En het stinkt.

Had ik al gezegd dat ik dat allemaal in het Japans gedaan heb? Yes! Blijkbaar wordt mijn Japans beter, want ik kan nu vragen of ze dingen kunnen bezorgen, hoe laat ze kunnen bezorgen etc. etc. :D Ik begreep zelfs wat er bedoeld werd toen ze me opbelden dat ze niet vandaag konden bezorgen. Hoi hoi! Ik ben het levende bewijs dat je ook Japans kan leren door alleen maar anime te kijken en nooit een lesboek open te doen :D

De komende week krijg ik het nog drukker:
- al mijn spullen verhuizen naar de nieuwe kamer
- naar het gemeentehuis om mijn id-kaart adres te laten wijzigen
- woensdag wordt mijn bed bezorgd
- woensdag wordt het gas aangesloten
- ik moet mijn oude kamer schoonmaken, maar daar heb ik geen in want die is vies :(
- ik mijn nieuwe kamer schoonmaken, die is vies en ik wil geen vieze kamer hebben :(
En dit moet allemaal gebeuren voor de skitrip van volgend weekend, want dan heb ik geen tijd om wat voor mijn kamer te doen :|

Tot slot: vanavond zal ik een nieuwe poging ondernemen om een eitje te bakken, want ze moeten op :) als jullie niet meer van me horen dan heb ik het voor elkaar gekregen om het echt gigantisch te verprutsen :D
(het plaatje is trouwens het uitzicht vanuit mijn nieuwe kamer, 3 uurtjes voordat het opeens keihard begon te sneeuwen)