The colorful wolf

(this post is not about China! I just thought this picture of me looked stupid so I wanted to post it :D)

Vandaag is een interresante dag. Ik denk zelfs een 'lucky day'.

Ik kan niet zeggen dat de dag goed begon. Ik heb me eerlijk gezegd vrij bagger gevoeld sinds dinsdag, en ik werd dan ook zwaar zwetend wakker. Elke keer als ik wat at voelde het alsof er een naald in mijn maag prikte. Ik kom aan op mijn werk en het zag er niet naar uit een rustig dagje te worden. Ik maak een stuk software waar een stuk of vier andere mensen mee werken, en die besloten vier dagen voor de deadline om mij te vragen of ik een paar hele ingewikkelde veranderingen kon maken. Ik kan je vertellen dat ziek zijn je niet helpt concentreren, en deadlines helpen daar niet echt bij...

Dat klinkt niet echt lucky tot nu toe :D Naja, het wordt beter, wacht maar :)

Aan het begin van de middag heb ik een goed gesprek gehad met een andere persoon, niet echt een baas maar een meerdere die hetzelfde werk doet als ik. Hij is van plan een speciaal 'programmeerteam' te maken, dat aan het werk zal gaan aan een aantal belangrijke tools, en hij wil mij daarvoor inschakelen. Dat kan je negatief zien: alleen maar meer werk. Maar ik zie het anders. Dat werk komt later, het is belangrijker dan wat ik nu doe en het is leuker dan wat ik nu doe. Het is een goede kans voor mij en weer een stapje hogerop. De promoties stapelen zich op, al is dit een virtuele promotie, want het verandert niks aan mijn contract.

Ja, over mijn contract gesproken. Vandaag kan ik bekendmaken dat ik nog twee jaartjes blijf! Ik blijf nog tot aan het begin van 2009. Het was een moeilijke keuze, maar het bedrijf bood me aardig wat redenen om te blijven ;) Een hele aangename reden om te blijven waren extra vakantiedagen om naar huis te gaan! Geweldig :)

Gedurende de middag begon ik me steeds beter te voelen, en tegen de avond was mijn maagpijn helemaal weg. Ik ben weer beter ^^

Toen ik naar huis wilde gaan liep ik naar de deur, voelde in mijn zakken en merkte dat ik nog wat dingen had die ik op mijn bureau wilde leggen. Mijn collega, die ik net nog enthousiast 'otsukaresama desu!' (euh.. 'moi'?) had gewenst had een geweldig sarkastisch 'okaeri' (welkom terug) voor mij klaar toen ik terugliep naar mijn bureau :D

Ik deed de deur achter mij dicht en liep naar de lift. Ik drukte op de knop en bedacht me dat ik weer wat vergeten was... Geen probleem dacht ik. De lift komt meestal pas een minuut of twee later tegen de tijd dat iedereen naar huis gaat, dus ik ren nog wel ff terug naar mijn bureau. Maar natuurlijk ging de lift al open op het moment dat ik dat dacht. De Japanner in de lift keek niet vrolijk toen de deur openging en de enige persoon die stond te wachten zomaar wegliep..

Goed, papiertje opgehaald, en een derde poging. Maar nee! Dit keer was het mijn baas. Hij vroeg me of ik nog even tijd had om met hem te praten over mijn toekomst, want hij had nog niet gehoord of ik besloten had om te blijven of niet. Het gesprek duurde niet al te lang, want zodra ik hem vertelde dat ik langer zou blijven schudde hij mij stevig de hand en zei tegen mij: "Daar ben ik heel blij om. Nu heb ik er weer zin in!" (neem dit niet te letterlijk, hij spreekt geen Nederlands :P). Ik heb hem nog nooit zo blij gezien. Daar word ik nou ook blij van :)

Ham en Transformers. Wat wil een mens nog meer? ... :D ik heb wat gewinkeld vanavond, en geheel onverwacht kwam ik een Transformer tegen waarvan ik dacht dat die nog niet eens uit was: Masterpiece Megatron! Yeeeeeeeesssss! Op impuls gekocht en daar ga ik me vanavond ff lekker mee vermaken ^^ En ham is goed omdat ik gisteren brood, boter en eieren had gekocht maar vergeten was de ham te kopen, ugh... X_X

-----

Het is hier negen uur 's avonds. Mijn kleren en beddegoed zitten in de wasmachine en ik zit te wachten totdat het klaar is. Ik heb mijn balkondeur en mijn raam open, de airco uit en er waait een heerlijk briesje door mijn kamer heen. Ik denk dat het buiten nog steeds rond de 20 graden is. Ik ben weer beter, ik ben zeker van mijn (nabije) toekomst en ik heb een goede dag gehad. Ik ben tevreden.

Japan is een sprookjesland voor mij. Het is nu gewoon voor mij, maar zelfs in mijn gewone, soms saaie, soms niet zo leuke leven gebeuren dingen waarvan ik nooit dacht dat ze zouden kunnen gebeuren. Jammer genoeg kan ik niet in drie landen tegelijk zijn.