Zo, vandaag even lekker rustig aan doen en bijkomen van gisteren. Een berg(je) beklimmen is toch lastiger dan ik van tevoren dacht. Ik heb er gelukkig niet al te veel spierpijn aan over gehouden en zelfs geen enkele blaar :)
We begonnen een beetje te laat zaterdag, omdat we op Ling Ling, die hetzelfde werk doet als de rest, maar dan in het Cantonees, moesten wachten. De groep bestond uit 9 mensen, die behalve Jason en ik allemaal Chinees of Koreaans waren. Dat zorgde voor een interresante situatie, omdat de meeste Koreanen en Chinezen ongeveer net zo goed Japans spreken als Engels, dus ik heb ook nog wat Japans kunnen oefenen. Het gaat steeds beter :)
De afstand die we op de fiets zouden afleggen was ongeveer 15 km, maar helaas behoorlijk bergopwaarts. Daarbij werd ik ook nog gehinderd door het feit dat ik een fiets heb die ze hier het type 'ET-fiets' noemen, oftewel een klein kinderfietsje (de grootste maat! :( ) met een mandje voorop zonder versnellingen. we kwamen dus later aan dan dat we gepland hadden.
De berg is opgedeeld in een paar gedeeltes. Het eerste gedeelte bestaat vooral uit een hele lange langzaam omhoog lopende winkelstraat, die eindigt bij het eerste bosgebied en de tandradbaan. Het plan was eerst om de tandradbaan te nemen die eindigt op ongeveer de helft van de hoogte van de berg, maar het was mooi weer dus we hebben het eerste stuk omhoog gelopen. Intussen was ik (en Jason trouwens ook) al helemaal bezweet van de fietstocht en de eerste klim omhoog.. Ik moet zeggen dat het wel de moeite waard was, want de natuur is echt prachtig.
Aan het eind van de tandradbaan kom je bij een grote tempel met een prachtig uitzicht over Japan richting Tokyo en de zee. Dat is ook gelijk het punt waar je echt omhoog begint te gaan, want het pad vanaf de tempel bestaat uit kleine, steile bospaadjes met een heleboel losse stenen. Omdat het vroeg donker wordt hier (tegen 4 uur begint het al te schemeren en tegen 5 uur is het helemaal donker) werd het tempo wat verhoogd, en ik kon het helaas niet bijhouden :'( We pauzeerden ongeveer halverwege het laatste stuk tussen de tempel en de top op +- 1000m hoogte. Het uitzicht was daar nog mooier, en je kon zelfs heel duidelijk de AXT Tower en het centrum van Atsugi zien. De rest wilde snel doorklimmen naar de top, maar ik kon het niet bijhouden dus ik ben langzaamaan teruggelopen. Tijdens mijn loop terug naar de tempel begon het al behoorlijk donker te worden. Ik was mooi op tijd terug bij de tempel om de zonsondergang te zien over Tokyo en omstreken en om alle lichtjes aan te zien gang.
Daarna ben ik langzaamaan terug naar beneden gelopen (maar wel de tandradbaan genomen deze keer) om wat bij de winkeltjes rond te lopen. Er was een man die een soort van Japanse snack verkocht. Ik weet niet meer hoe het heet, maar het was een soort van zacht brood in de vorm van een vis met zoete pasta erin. Het schijnt heel populair te zijn in Japan. Lekker :) Er was nog een andere shop waar ze iets anders verkochten: een heet,rond, hard brood, ongeveer dezelfde grootte als een pizza, met allemaal bobbels erop, gedipt in sojasaus met een zeewier papiertje eromheen. Niet lekker :(
Het was inmiddels redelijk laat en donker geworden, en de rest was nog steeds niet terug. Ik begon net een beetje te denken dat ze verdwaald waren toen ze eraan kwamen lopen, net voor sluitingstijd (van de tandradbaan). Tijdens onze loop terug naar de fietsen kwamen we de man tegen waar ik de vis met zoete paste erin had gekocht, die net aan het inpakken was. Hij had nog wat over, die hij gratis aan ons gaf. Nice!
De fietstocht terug was het leukste stukje fietsen dat ik ooit gedaan heb. Naar beneden, naar beneden en nog meer naar beneden. Alhoewel het een beetje minder leuk werd toen ik achterom keek om te kijken waarom mijn achterrem het niet meer deed, en een rokende achterrem zag :O We zijn gelukkig zonder problemen thuisgekomen.
Google Placemarks:Download