The colorful wolf

Hehe, weer weekend. Aangezien de currybar vorige keer een groot succes was zijn we er vandaag weer heen gegaan, maar nu met zo ongeveer iedereen van het werk. De mensen in de curryshop keken dus ook een beetje raar op toen er 10-12 buitenlanders voor de deur stonden (er kunnen met een beetje proppen misschien 20 man in).

Ik heb eigenlijk geen idee of ik de currybar wel eens genoemd heb op mijn blog, dus ik zeg het nog maar een keer: Japanse curry (lijkt niet op Nederlandse/Indiase/whatever) is een bruinige pittige saus met stukjes vlees erin dat met rijst geserveerd wordt. Het is in Japan alleen een beetje sport geworden om het spul zo pittig mogelijk te maken. De currybar heeft dan ook 10 niveaus van pittigheid, elk niveau 2 keer zo pittig als de vorige. Boven niveau 5 krijg je alleen voorgeschoteld als je er al een keer eerder bent geweest en bewezen hebt dat je niet ontploft.

Het was dan ook meer een attractiepark dan even rustig eten :) Veel zweten en heel veel water drinken. Zo ook Takako, de Japanse 'tolk/aanspreekpersoon voor ons', die halverwege opeens uitriep: "I'm so hot!" waarna iedereen behoorlijk in de lach schoot. Ze begreep zelf geloof ik niet helemaal waarom we opeens allemaal moesten lachen, alhoewel ze een vaag idee kreeg toen Jose haar vroeg om dat nog een keer te zeggen, zodat hij het kon opnemen op zijn mobieltje :O

O ja, ik ben ook nog met Pedro, Jose en Jason naar Hakone geweest, een gebied ten zuidwesten van Atsugi dat bekend staat als toeristische attractie. Het viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen, omdat we (alweer) anderhalf uur later vertrokken dan gepland en toen in de trein en cable car moesten zitten voor anderhalf uur voordat we er waren. Daar aangekomen hebben we nog even wat ramen gegeten, dus voordat we eindelijk konden beginnen met klimmen/lopen was het al bijna donker. De rest wilde wederom de top nog halen voor donker, dus ik ben maar alleen teruggegaan :| De volgende keer ga ik (misschien in mijn eentje) wel 's morgens vroeg weg, dan kan ik tenminste in mijn eigen tempo lopen. Google Placemark: http:///placemarks/hakone.kmz

Mijn kamer is een zootje :O Voor het weekend heb ik niks gepland, dus ik kan eindelijk een beetje gaan opruimen. Random Japans feitje: de telefoonrekening krijg je in de brievenbus, waarna je kan betalen door naar een combini (convenience store) of een postkantoor te gaan en daar contact te betalen. Volgens Aaron maakt het ook niet veel uit als je niks betaald, want hij heeft de telefoonrekening nog nooit betaald sinds hij hier is en hij heeft nog steeds verbinding.

De titel van deze post is overigens mijn brakke fonetische vertaling van 'goedemorgen' in het Koreaans, waar ik ook wat woordjes van opvang tijdens mijn werk. Zo leer je nog eens nuttige dingen :\