The colorful wolf

Zo, weer eens tijd voor een updatetje van de blog :) Vandaag ben ik met Marco (Italiaan, woont 3 jaar in Engeland en heeft een enorm goed brits accent) en Yu Huan (Chinees, daar heb ik al eerder wat over verteld) op stap geweest. Het plan was om de hele morgen en het begin van de middag naar Kamakura te gaan, een plaatsje ongeveer in de buurt van Yokohama dat bekend staat om zijn tempels. Daarna zouden we in de middag naar Hakone gaan om daar met de cable car over de berg te gaan naar het meer, waar het schijnt dat je een prachtig uitzicht op mount Fuji hebt, en daarna door naar een onsen, waarom Hakone eigenlijk bekend staat. Een onsen is trouwens een openluchtbad gemaakt op een plek waar veel geothermische activiteit is (bijv. volkanische gebieden) en het water door de grond op een prettige warme/hete temperatuur wordt gehouden. Daar zouden we twee uur relaxen waarna we rustig weer terug konden gaan naar Atsugi.
.. en daar stonden een heleboel 'zouden/kunnen'-woorden in.. Het plan tot en met Kamakura ging nog perfect, alhoewel het een heel klein beetje regende. Eerst ontmoetten we op de fiets bij het station van HonAtsugi, waarna we naar het station van Atsugi fietsten aan de andere kant van de rivier, en misschien een kilometertje verder weg. Dit moest omdat Yu Huan treinvrijkaartjes had, maar die geldden maar voor 1 treinmaatschappij, en die serveerden niet aan HonAtsugi, maar wel aan Atsugi. Goed, de eerste keer aan die kant van de rivier, en na niet al te veel zoeken vonden we het station, dat er redelijk oud en vies uitzag trouwens. Naja, trein gevonden, magische kaartjes laten zien en op weg naar Kamakura. Kamakura is tegenwoordig een toeristenplaatsje vlakbij de oceaan, alhoewel het vroeger (13e eeuw geloof ik) een hoofdstad was van Japan. Zodoende zijn er een heleboel oude tempels, en daarvan hebben we er 3 bezocht. Ik ben de namen alweer vergeten, maar de eerste was een heel groot beeld van Buddha. Dat leek in eerste instantie precies op het Buddha-beeld dat ik in Nara al gezien had tijdens de Kyoto-trip, maar deze bleek toch een beetje anders te zijn. Ten eerste kon je betalen om IN het Buddha-beeld te kijken :O in de praktijk betekende dat in een megasmal donker gangetje langs twintig kleine Japanse oma'tjes schuiven die weer naar buiten willen. Toch was het binnenin dat Buddha-beeld minstens twee keer zo groot als mijn huidige kamer :\ Het tweede dat me opviel was dat dit Buddha-beeld twee grote ramen achter in zijn rug had. Japanners gaan vaag met hun goden om. Stel je voor dat je binnenin een groot beeld (met ramen in de rug) van de paus kan kijken..
De tweede tempel was ook leuk, en de derde ook, dus fastforward naar de treinreis naar Odawara, waar we moesten overstappen naar de Hakone-lijn. Het begon al steeds donkerder te worden, en halverwege de trip begon het ook nog eens keihard te regenen. Kortom, echt Nederlands weer dus. Om twee uur 's middags leek het wel alsof het nacht was. Het was trouwens verfrissend om met Marco te praten, want hij heeft ongeveer hetzelfde gevoel voor humor als ik, meer zelfs dan de Duitsers (Duitsers hebben geen humor, echt niet, fysiek onmogelijk) en de anderen met wie ik goed kan opschieten hier. Naja, aangekomen in Odawara was het pikkedonker geworden en viel de regen met bakken naar beneden.. We hebben nog even de trein genomen naar het eerste station in Hakone, maar dat bleek geen goed idee, want het zag er echt heel bagger uit :'( Uiteindelijk hebben we maar de trein teruggepakt naar Atsugi.
En daar bleek de volgende prettige verrassing op ons te wachten: in Atsugi regende het net zo hard, en we moesten nog op onze fietsen een teringeind terug :'( Yu en ik hadden een paraplu bij ons, maar die van mij die klapte potverdriedubbeltjes drie keer om en was niet meer bruikbaar toen we bij HonAtsugi aankwamen. Yu en ik hebben nog even ramen gegeten en daarna zijn we kletsnat naar huis gegaan.. en zodoende heb ik dus de avond vrij om nog wat aan mijn blog te werken :) Sinds ik in Japan ben aangekomen is dit verreweg de dag met het slechtste weer :'(
De titel is trouwens een verschrikkelijk slechte rechtstreekse Japanse vertaling van de Nederlandse uitdrukking: De reis naarHakone is in het waker gevallen